Application
Cloxacillin is effective against infections caused by penicillin G-resistant staphylococci. It was used in studies of topical antibacterial agents for burn and crush wounds.
Biochem/physiol Actions
Cloxacillin is a semi-synthetic antibiotic and a chlorinated derivative of oxacillin. It inhibits the last stage of bacterial cell wall synthesis by binding to penicillin-binding proteins (PBPs), which results in cell lysis. Cell lysis is mediated by bacterial cell wall autolytic enzymes. Cloxacillin is often used as AmpC β-lactamase inhibitor in combination with β-lactam antibiotics.
About This Item
Formula: C19H17ClN3O5SNa · H2O
CAS Number: 7081-44-9
Molecular Weight: 475.88
form: powder or crystals
antibiotic activity spectrum: Gram-positive bacteria
storage temp: 2-8°C
کاربرد
کلوگزاسیلین در واقع در برابر عفونتهای ناشی از استافیلوکوکهای مقاوم به پنیسیلین جی موثر است. دلیل آن این است که این دارو یک پنیسیلین مقاوم به پنیسیلیناز است، به این معنی که به راحتی توسط آنزیم باکتریایی پنیسیلیناز (که به نام بتا-لاکتاماز نیز شناخته میشود) تجزیه نمیشود. این آنزیم یک مکانیسم رایج مقاومت به پنیسیلین جی در استافیلوکوکها است.
همچنین کلوگزاسیلین در مطالعاتی که به بررسی عوامل ضد باکتری موضعی برای سوختگیها و لهیدگیها میپرداختند، مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این نوع مطالعات، بررسی پتانسیل آن در پیشگیری و درمان عفونتها در این نوع آسیبها است، جایی که سد پوستی آسیب دیده و خطر آلودگی باکتریایی بالا است.
کنش های بیوشیمی/فیزیولوژیکی
کلوکساسیلین یک آنتی بیوتیک نیمه سنتزی و مشتق کلردار اگزاسیلین است. این دارو با اتصال به پروتئینهای متصلشونده به پنیسیلین (PBPs) آخرین مرحله سنتز دیواره سلولی باکتری را مهار میکند که منجر به لیز سلولی میشود. لیز سلولی توسط آنزیمهای اتولیتیک دیواره سلولی باکتری انجام میشود. کلوگزاسیلین اغلب به عنوان مهارکننده بتالاکتاماز AmpC در ترکیب با آنتیبیوتیکهای بتالاکتام استفاده میشود.