Description
The nucleoside adenosine consists of the purine adenine and the sugar ribose. Thus, it is also referred as adenine-D-ribose. Adenosine is an important molecule that forms nucleotides, which is a part of nucleic acids forming the DNA and RNA. The nucleotides include: adenosine monophosphate, adenosine diphosphate and adenosine triphosphate.
Application
Adenosine has been used as a supplement in DMEM (Dulbecco′s modified Eagle medium):
to evaluate the outgrowth of the interspecies somatic cell nucleus transfer (iSCNT)-derived blastocysts
to maintain the CGR8 ES (germ-line competent cell line) cells
for plasmid transfection and cloning of embryonic stem cells
Biochem/physiol Actions
Endogenous neurotransmitter. Cardioprotective effects may relate to activation of A1 adenosine receptors. The antiplatelet and anti−inflammatory actions of adenosine appear to be mediated via the A2 adenosine receptor. In contrast, adenosine appears to be a pro-inflammatory mediator in asthma and chronic obstructive pulmonary disease (COPD).
Tissue injury, ischemia and abnormal cell proliferation stimulate the release of adenosine. Adenosine helps in countering the effects of reduced oxygen and energy in organs such as heart, brain and skeletal muscles mediating vasodialation. It delivers its action through G protein-coupled receptors. Adenosine also reduces the release of neurotransmitters and cellular metabolism.
توضیحات
آدنوزین یک نوکلئوزید است که از پورین آدنین و قند ریبوز تشکیل شده است. به همین دلیل به آن آدنین-D-ریبوز نیز می‌گویند.
آدنوزین یک مولکول حیاتی است که نوکلئوتیدها را می‌سازد. این نوکلئوتیدها اجزای اصلی اسیدهای نوکلئیک هستند که ساختار DNA و RNA را تشکیل می‌دهند.
نوکلئوتیدهای مهمی که از آدنوزین مشتق می‌شوند، شامل موارد زیر هستند:
-
آدنوزین مونوفسفات (AMP)
-
آدنوزین دی‌فسفات (ADP)
-
آدنوزین تری‌فسفات (ATP) (که به عنوان حامل اصلی انرژی در سلول شناخته می‌شود)
کاربرد
آدنوزین به عنوان یک مکمل در محیط DMEM (محیط ایگل اصلاح شده دوبلکو) استفاده شده است:
-
برای ارزیابی رشد بلاستوسیست‌های حاصل از انتقال هسته سلول سوماتیک بین‌گونه‌ای (iSCNT)
-
برای نگهداری سلول‌های (germ-line competent cell line) CGR8 ES
-
برای انتقال ژن با پلاسمید و کلون‌سازی سلول‌های بنیادی جنینی
کنش های بیوشیمی/فیزیولوژیکی
آدنوزین یک انتقال دهنده عصبی درون‌زا است. اثرات محافظت‌کننده قلبی آن ممکن است به فعال‌سازی گیرنده‌های آدنوزین A1 مربوط باشد. به نظر می‌رسد عملکرد ضد پلاکت و ضد التهابی آدنوزین از طریق گیرنده آدنوزین A2 انجام می‌شود. در مقابل، آدنوزین در آسم و بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) یک واسطه پیش‌التهابی است.
آسیب بافتی، ایسکمی و تکثیر غیرطبیعی سلولی، ترشح آدنوزین را تحریک می‌کنند. آدنوزین با مقابله با اثرات کاهش اکسیژن و انرژی در اندام‌هایی مانند قلب، مغز و عضلات اسکلتی که واسطه گشاد شدن عروق هستند، کمک می‌کند. این ماده عملکرد خود را از طریق گیرنده‌های جفت‌شده با پروتئین G اعمال می‌کند. آدنوزین همچنین باعث کاهش ترشح انتقال دهنده عصبی و متابولیسم سلولی می‌شود.
